گزارش کار آزمایشگاه بتن
نوشته شده توسط : آرمین سرداری

                                       

                                         « بسم الله الرحمن الرحيم »

نام آزمايش : طرح اختلاط بتن

 

هدف : طراحي بتني با مقاومت(25مگا پاسکال) و کارايي مورد نياز(اسلامپ 50 - 20 ) و بزرگترين اندازه دانه هاي شن در دسترس 25 ميليمتر و وزن مخصوص 1700 كيلوگرم بر متر مكعب و مدول نرمي ماسه 6/2  و دانه ها در حالت اشباع باسطح خشك مي باشد.

طراحي يک بتن بر اساس يک مقاومت مشخصه يا هدف و يک مقدار کارايي يا رواني معين که بر اساس اسلامپ اعلام مي گردد انجام مي گيرد.به اين منظور ابتدا نياز به يکسري اطلاعات پايه داريم که در طي جلسات قبل به جمع آوري آنها پرداختيم از قبيل : وزن مخصوص متراکم و غير متراکم ريز دانه ها و درشت دانه ها ــ جذب آب مصالح  ـــ جذب آب سطحي مصالح براي رسيدن به حالت SSD و ....

طراحي بتن شامل گامهاي زير است:

1- گام اول انتخاب اسلامپ مناسب مي باشد که بر حسب نوع مصرف مدت مصرف و حجم بتن ريزي و.. تعيين مي گردد و ما براي يک اسلامپ مشخص طراحي مي کنيم.بايد توجه داشت که براي حالاتي که امکان ويبره نمودن وجود ندارد بايد اسلامپ را به اندازه ي 25 ميلي متر بالاتر برد.

2- گام دوم انتخاب نسبت آب به سيمان لازم براي تامين مقاومت مطلوب مي باشد.

اين مقاومت در واقع مقاومت فشاري نمونه اي استوانهاي  28 روزه  اي است که در شرايط مرطوب و در دماي 23 درجه به عمل آورده شده باشد.اين مقدار را از جدول      مربوطه انتخاب مي کنيم

)W/C=0.69(براي اين آزمايش

3- گام سوم تخمين ميزان آب اختلاط و ميزان هواست. اين مقادير را بر حسب بزرگترين اندازه ي سنگدانه ها و همچنين اسلامپ مورد نظر از جدول مربوطه استخراج )A%=1,W=179Kg/m3مي کنيم.(

4- گام چهارم عبارت است از تعيين مقدار سيمان مورد نياز . با توجه به گامهاي قبل که در آنها نسبت آب به سيمان و همچنين ميزان آب را به ازاي واحد حجم بتن بدست آورديم مقدار سيمان را به ازاي واحد حجم تعيين  مي کنيم .

W/C=0.69     ,W=179 kg/m3     C=(179)/(0.69)=293.44 Kg/m3

5- گام پنجم تعيين ميزان شن بر اساس مدول نرمي ماسه مورد استفاده است جدول مربوطه براي مدول نرمي هاي از 4/2 تا 3 تنظيم شده است.با استفاده از آن ضريبي استخراخ مي گردد که با ضرب آن در جرم حجمي سنگدانه ي خشک نيمه متراکم مقدار شن در واحد حجم بتن حاصل مي گردد.در اين آزمايش با توجه به اينکه مدول نرمي ماسه از حد موجود در جدول خارج است حد نهايي جدول را بر گزيده و تغييرات تخميني در آن اعمال مي نماييم.

G= 0.69×1700=1173 Kg/m3

 

6- آخرين پارامتر باقيمانده مقدار ماسه ميباشد كه وزنهاي بدست آمده را از وزن مخصوص بتن تازه كه بر اساس جدول مربوطه بدست مي آيد راكم مي كنيم تا مقدار ماسه نيز مشخص شود.

 

حجم مورد نياز ما برابر است با : براي 3 قالب 15*15*15 سانتي متر كه بايد اعداد بدست آمده را در   ضرب كنيم.( .015 )عدد

 

Sand=2380-(179+293.44+1173)=834.56

 

 

براي حجم مورد نظر ما:

W=2.68 Kg , C=4.40 Kg, G=17.59 Kg, S=12.51Kg

 

بخش عملي آزمايش :

وزن هاي مورد نياز را که در فاز تئوري تعيين گرديدند را جدا نموده ابتدا بايد  يک لايه شن را ريخت و گذاشت  سپس سيمان را ريخته و بعد ماسه را روي آن مي ريزيم و  مصالح خشک را چند دقيقه اي با هم مخلوط مي كنيم و در نهايت مقدار آب مورد نياز را اضافه نموده و کاملا آنها را به هم  مخلوط مي كنيم . پس از اينکه مصالح خوب مخلوط شدند کنترل اسلامپ را انجام مي دهيم . قيف مخروطي ناقص را بر صفحه ي زيرين آن قرار داده و ضامن هاي دو طرف را به سمت داخل مي چر خانيم. و بتن را در سه لايه درون قيف اسلامپ ريخته و در هر لايه 25 ضربه به آن وارد مي کنيم. ضربه ها بايد طوري زده شود که در هر مرحله تا عمقي از لايه ي زيرين خود فرو رود.

پس از پايان اين سه لايه سر قيف را صاف نموده و ضامن هاي دو طرف را آزاد مي کنيم و دو پاي خود را در دو طرف صفحه طوري قرار مي دهيم تا بر قيف مسلط باشيم دسته هاي قيف را گرفته و طوري آن را بلند مي کنيم که کاملا قايم باشدو مقدار افت ارتفاع بتن را اندازه مي گيريم که همان اسلامپ بتن است. كه در اين آزمايش برابر با 17.3 سانتي متر مي باشد.

 

 

منابع خطا:

1- مرطوب نبودن کف ميکسر در هنگام آغاز اختلاط.

2- در حالت SSD نبودن مصالح مصرفی.

3- دقت پائين در وزن نمودن مصالح.

4-تفاوت در زمان ويبره نمودن قالبها.

5-کيفيت مصالح از نظر رس و لای.

6- وجود نداشتن اعداد متناظر با کميت های مصالح مصرفی در جداول استاندارد و تاثير تقريبهای اعمال شده.

آماده سازي نمونه ها :

حال بتن را در قالب های روغن کاری شده می ریزیم . بدین صورت که در سه نوبت و در هر نوبت با میله ی مخصوص 25 ضربه می زنیم . در حین عمل با  کوبه ی مخصوص به بدنه ی قالب ضربه می زنیم تا خمیر بتن در قالب جا بگیرد و نمونه کرمو نشود .

پس از پر شدن قالب ها سطح آنها را با ماله ( کمچه ) مخصوص صاف کرده و قالب ها را در یک محل به مدت 24 ساعت نگه داری می کنیم .

بعد از گذشت این مدت ، قالب ها را به آرامی باز نموده و نمونه ها را در درون آب قرار می دهیم . پس هفت روز نمونه ها را از آب در آورده و سطح آنها را با پارچه خشک می کنیم . سپس ابعاد آنها را با کولیس و متر بنایی ، اندازه می گیریم .

آزمایش مقاومت فشاری بتن :

این آزمایش متداول ترین آزمایشی است که در مورد کیفیت بتن ، از لحاظ مقاومت صورت می گیرد . در این آزمایش سه نمونه ی مکعبی شکل با ابعاد مشخص داریم که باید در انتها به نمونه ی استوانه ای معادل سازی شوند . این آزمایش توسط دستگاه آزمایش فشاری ( پرس ) انجام می گیرد که بار یکنواخت به نمونه وارد می شود و این عمل توسط دو فک سنگین صورت می گیرد . اساس کار این دستگاه به گونه ای است که فشار را به اندازه ای افزایش می دهد تا نمونه از هم گسیخته شود . و فشار ماکزیمم را به ما می دهد که بر حسب مگاپاسکال می باشد . این مقدار فشار ( نیروی ) ماکزیمم را یادداشت کرده و به کمک نمودار مربوط به آزمایش فشاری آن را بر حسب کیلو نیوتن به دست می آوریم .

روش آزمایش :                                                                  

دو سطح از نمونه های فشاری را به کمک سنگ ساو می ساییم تا صاف شوند . سپس یکی یکی زیر دستگاه آزمایش فشاری قرار داده و فک را بسته و محکم نموده و شروع به بارگذاري مي كنيم . نتایج به دست آمده تا این مرحله عبارتند از :

 

شماره نمونه

سطح مقطع

Cm2

نيروي P به تن

مقاومت   فشاری  هفت روزه  Fcu

Kg/Cm2

مقاومت فشاری بيست و هشت روزه 

Kg/Cm2

مقاومت معادل نمونه استوانه اي

Kg/Cm2

1

225

24

106.66=225/24000

161.61

129.29

2

225

25

111.11=225/25000

168.35

134.46

3

225

25

111.11=225/25000

168.35

134.46

 

براي بدست آوردن مقاومت بيست و هشت روزه بايد مقاومت هفت روزه را بر اساس جدول بر عدد ( .66 ) تقسيم مي كنيم و براي تبديل آن به نمونه استوانه اي عدد بدست آمده را در (. 8 ) ضرب مي كنيم .

در آزمايش فوق نمو نه ها مقاومت لازم را نداشتند كه علت آن ممكن است نوع سنگدانه و يا سيمان آن و يا اشتباه در تعيين مقدار مواد تشكيل دهنده بتن باشد.

آزمایش مقاومت كششي بتن :

در اين آزمايش ابتدا بايد سطح مقطع نمونه هايي كه قبلاً آماده كرده بوديم را بوسيله كوليس اندازه بگيريم و بعد نمونه را در دستگاه تست مقاومت كششي بتن قرار مي دهيم كه دو فك دستگاه را در قسمت فرورفتگي بتن قرار مي دهيم واعمال نيرو را انجام مي دهيم . براي هر دو نمونه اين كار را انجام داده و اعدادي كه دستگاه نشان مي دهد را ثبت مي كنيم كه براي نمونه اول عدد 75 كيلوگرم و براي نمونه دوم عدد 70 كيلوگرم را نشان مي دهد. 

 

نام آزمايش : دانه بندي مصالح سنگي

 

این آزمایش نحوه تعیین توزیع انواع دانه ها در مصالح ریز دانه و درشت دانه را به کمک الک شرح می دهد .

  نمونه توزین شده از مصلح سنگی و خشک از یک سری الک که به دنبال هم از بزرگ به کوچک مرتب شده اند عبور داده می شود.و توزیع اندازه دانه ها تعیین می گردد.

این روش برای تعیین دانه بندی سنگی به کار می رود.نتایج این آزمایش به منظور تطبیق توزیع اندازه دانه ها با مشخصات لازم برای مصالح سنگی و همچنین تهیه اطلاعات لازم برای کنترل  تولید سنگدانه های مختلف ومخلوط هایی که در آنها مصالح سنگی به کار می رود مورد استفاده قرار می گیرد.اطلاعات حاصل از این آزمایش را می توان برای تعمیم رابطه بین تخلخل و تراکم نیز مورد استفاده قرار داد.

هدف : تعيين دامنه ابعاد و نحوه ي توزيع ابعاد دانه ها در نمونه ي مصالح سنگي .

وسائل مورد استفاده :

    1- ترازو  2- الک هاي استاندارد    3- ته الک  4- شيکر shaker  5-برس سيمي

6- مصالح سنگي

 روش کار :

 براي انجام آزمايش دانه بندي وزن مشخصي از مصالح سنگي (كه در اين آزمايش به مقدار 2 كيلوگرم مي باشد) را در سري الک ها ريخته و مجموعه را در دستگاه شيکر به مدت زمان کافي قرار مي دهيم تا الک شوند.

آزمايش اين جلسه ي ما بر روي يك نمونه مصالح سنگي به وزن 2 كيلوگرم بود كه اين مقدار را بر روي سري الكها قرار داده و لازم به توجه است که الک ها بايد از بالا به پايين از نظر اندازه ي روزنه ها کوچکتر شوند.ابتدا الکهاي خالي را وزن نموده و وزن هريک را يادداشت مي نماييم و سپس آنها را به ترتيب اندازه ها روي هم چيده و مصالح را روي اولين الک مي ريزم  توجه شود که بايد در زير آنها ته الک قرار دهيم . مصالح را چيزي در حدود 5/7 الي 10 دقيقه در شيکر گذاشته و سپس به ميز کار انتقال مي دهيم  و الکها را از هم جدا نموده و با ترازو وزن الک و خاک را بدست مي آوريم و از اين طريق وزن مصالح مانده روي هر الک را محاسبه مي نماييم .و جدولي بصورت زير تنظيم نموده و بر اساس اطلاعات آن نموداري رسم مي کنيم که در محور عمودي آن درصد عبوري و در محور افقي اندازه ي الک ها بر حسب ميليمتر و در مقياس لگاريتمي قرار خواهد داشت .نتايج آزمايش به شرح زير است:

 

 

نمره الک

وزن مانده روی الک (گرم)

درصد مانده

درصد عبوری

¾

110

5.5

94.5

3/8

90.5

4.52

89.98

4

146.3

7.31

82.67

8

893.5

44.67

38

16

391.4

19.57

18.43

30

186

9.3

9.13

50

122

6.1

|
امتیاز مطلب : 892
|
تعداد امتیازدهندگان : 296
|
مجموع امتیاز : 296
تاریخ انتشار : 16 خرداد 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: